Eira L : Hélio e Carina

 
Hélio e Carina
Noitece em Samtomé
*

Mais alá de Andrómeda
queda-nos o infinito.
Nom tenhas presa, meu rei,
pois nom haverá ninguém,
que chegue diante de nós.

A Hélio levou-no a tardinha
polo coto de Novelhe.
A noite troujo a Carina
alá polo alto de Trelhe.

O nosso Sol escondeu-se
quando apareceu a Lua.
Ouvea na noite a loba
perguntando às nebulosas
se há alguém por riba delas.

Cometas no firmamento.
Noitece cum ceo de corvos.
Ferve o leite na galaxia
e vem-se nascer estrelas.






Moradelha editora




Comentarios

Publicacións populares deste blog

Eira XLVI : Tremor

Eira XLVII : Primeira feira